Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Duo Reges: constructio interrete. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.

Nam qui valitudinem aestimatione aliqua dignam iudicamus neque eam tamen in bonis ponimus, idem censemus nullam esse tantam aestimationem, ut ea virtuti anteponatur.

Nihilo magis.: In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima.
Quibusnam praeteritis?: Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Bork: Prioris generis est docilitas, memoria;
Bork: Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Quid ergo?: Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.

Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status
naturae congruentis tenet;

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et
progressionem persecuti sunt.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Cur id non ita fit?

Sedulo, inquam, faciam.
Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M.

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Non potes, nisi retexueris illa. Quorum altera prosunt, nocent altera. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Sedulo, inquam, faciam. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.